Tijdens de psychose reageerden mijn hersenen abnormaal heftig op prikkels van de buitenwereld. Concreet ontstond er psychose in mijn hersenen toen ik ‘s avonds in Barcelona liep. Een trigger voor de gevoelens van manie en depressie bij mij, was het contact met een vrouw. Dit bracht gevoelens bij mij naar boven. Echter geen gezonde gevoelens, maar niet verwerkt trauma. Gevoelens van niet verwerkte boosheid zou je ook kunnen zeggen. De vrouw in kwestie wees mij af. Ik kon dit niet accepteren. Ik was in eerste instantie weggegaan van haar huis. Later ging ik toch weer terug. Het was toen dat in mijn hersenen psychose plaatsvond. Het gevoel van manie accelereerde verder en mijn hersenen produceerden gedachten over mensen op straat die me wilden vermoorden, naar aanleiding van geluiden die mijn hersenen registreerden. Zijn mijn hersenen volslagen geschift? Nee. Het was een extreme reactie van mijn brein, welke toen nog geladen was met innerlijk trauma, op een situatie in mijn leven: de afwijzing van deze vrouw. Bij mij stond psychose niet op zichzelf. Het was gerelateerd aan de context van mijn leven. De kiem werd gelegd bij vroeg kindtrauma. Trauma dat ik met gesprekstherapie bij www.bipolairanders.nl heb verwerkt.